Finansowanie

Głównym celem programu Mój Prąd jest zwiększenie produkcji energii z mikro źródeł fotowoltaicznych. Dofinansowanie obejmuje do 50% kosztów instalacji i wynosi nie więcej niż 6 000 zł. Wsparciem mogą zostać objęte instalacje od 2 kW do 10 kW mocy zainstalowanej. Program skierowany jest do gospodarstw domowych. Nabór wniosków będzie prowadzony przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej NFOŚiGW.

Program Mój Prąd:

• Dofinansowanie do mikroinstalacji fotowoltaicznej o mocy zainstalowanej od 2 kW do 10 kW;
• Wysokość dofinansowania w formie bezzwrotnej do 50% kosztów kwalifikowanych instalacji fotowoltaicznej (PV), nie więcej niż 6 tys. zł;
• Koszty kwalifikowane – koszty zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej;
• Jeżeli wnioskodawca otrzymał dofinansowanie lub jest w trakcie realizacji inwestycji fotowoltaicznej w ramach innego programu, nie może ubiegać się o ponowne wsparcie w ramach programu „Mój Prąd”;
• Instalacja PV obejmuje panele fotowoltaiczne z niezbędnym oprzyrządowaniem;
• Beneficjentem programu jest osoba fizyczna, która jest stroną umowy przyłączeniowej; Wnioski o dofinansowanie składane są wyłącznie w formie elektronicznej;
• Kwalifikacja kosztów - datą poniesienia wydatku jest data opłacenia faktury);
• Projekt nie może zostać zakończony (instalacja przyłączona przez OSD) przed ogłoszeniem naboru, natomiast projekt musi być zakończony na moment składania wniosku o dofinansowanie. To znaczy wnioski mogą być składane po zakupie i montażu instalacji PV, podpisaniu umowy dwustronnej z dystrybutorem energii i zainstalowaniu licznika dwukierunkowego (co jest równoznaczne z zakończeniem inwestycji);
• Wnioskodawca składa wniosek o dofinansowanie, który po zatwierdzeniu staje się umową o dofinansowanie oraz wnioskiem o płatność; Do wniosku o dofinansowanie należy załączyć: fakturę za zakup i montaż instalacji PV, dowód zapłaty faktury, dokument potwierdzający instalację licznika dwukierunkowego wraz z danymi identyfikacyjnymi konkretnej umowy kompleksowej;
• Dofinansowanie może być udzielone jedynie na nowe urządzenia (wyprodukowane nie później niż 24 miesiące przed instalacją);
• Projekt nie może dotyczyć wzrostu mocy już wcześniej zainstalowanej instalacji PV;
• Beneficjent zobowiązany jest do zgody na ewentualne przeprowadzenie kontroli instalacji w okresie 3 lat od dnia wypłaty dofinansowania;

Od 2019 r. istnieje możliwość odliczenia kosztu instalacji fotowoltaicznej od podstawy podatku.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 grudnia 2018 r. osoby fizyczne mogą odliczyć od podstawy podatku dochodowego wydatki poniesione m.in. na ogniwa fotowoltaiczne wraz z osprzętem oraz ich montaż. Odliczenie nie może przekroczyć kwoty 53 tys. zł, a kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika będzie podlegać odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Podatek może zostać odliczony zarówno, gdy rozliczamy się według skali podatkowej (przy stawce 18% i 32%), jak i według podatku liniowego czy ryczałtu. Długo wyczekiwane rozporządzenie nazywane przez media ulgą termomodernizacyjną, mimo wielu zmian w trakcie procesu legislacyjnego, pozwala również odliczyć koszt termomodernizacji budynku wraz z materiałami budowlanymi, wymianę źródła ogrzewania (nie tylko wymianę pieca, ale również montaż pompy ciepła), a także wszystkie usługi związane z uruchomieniem i termomodernizacją budynku – montaż, demontaż, uruchomienie oraz regulację urządzeń oraz równoważenie hydrauliczne instalacji.

Ulga termomodernizacyjna – na jakich zasadach można z niej skorzystać?
Ulga polega na odliczeniu od podstawy obliczenia podatku (przychodów – w przypadku podatku zryczałtowanego) wydatków poniesionych na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Z ulgi termomodernizacyjnej nie można korzystać w przypadku budynku będącego w budowie.

Komu przysługuje ulga?
Ulga przysługuje podatnikowi, który jest właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Jak odlicza się ulgę?
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatek. Kwota odliczenia, która nie znalazła pokrycia w dochodzie (przychodzie) podatnika za rok podatkowy, podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Ile można odliczyć?
Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Za budynek mieszkalny jednorodzinny uważa się budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.